Kondairak dioenez, godoen garaian, Go-iko zaldun bat, on Teodosio, Andia mendilerroaren hegalean kokatuta dagoen bere sorterritik abiatu omen zen godoei aurre egiteko. Atzera bidean, ermitau jantzita zegoen deabruarekin topo egin omen zuen eta honek bere emaztea desleiala zitzaiola eman zion aditzera. Teodosio tarrapataka abiatu zen etxera eta gelaren argitzaletan bi konkor antzeman omen zituen ohean. Emaztea eta honen maitalea zirelakoan, bertan akabatu zituen biak amorruaren amorruz, alabaina, lazturaz, gurasoak hil zituela ikusi zuen.
Damututa, Iru-eko apezpikuarengana jo zuen barkamena eske, baina honek Erromara bidali zuen, Aita Santuak baino ezin baitzezakeen tamaina horretako parrizidioa barkatu. Aita Santuak barkatu egin zuen, alabaina eremutar bizitza egiteko penitentzia ezarri zion, noiz arte eta gerrian eraman beharko zuen katea hautsi arte.
Honela, Teodosio zazpi urtez ibili zen bere herri inguruko mendietan barna noraezean. Halako batean, Aralar mendian zegoela, leizezulo batetik herensuge erraldoia atera zen. Teodosiok laguntza eskatu omen zion San Migeli; berau agertu eta herensugeari nagusitu zitzaion. Honek, larriki zaurituta, osin batean barna ihes egin zuen. Orduantxe hautsi ziren kateak eta Teodosiok hantxe bertan eraiki zuen santutegia San Migelen ohoretan. Orduz geroztik, bertan dira Teodosioren kateak. Halaber, San Migelen irudia gurtzen da, goiaingeruak berak emandakoa.
No hay comentarios:
Publicar un comentario